(تصویر) نخستین خلبان زن ایرانی - وبلاگ زیبا

به گزارش وبلاگ زیبا، 21 سال پیش در چنین روزی عفت تجارتچی در تهران درگذشت. اواخر عمرش گفته بود: هنوز هم وقتی هواپیمایی در آسمان می بینم، هوایی می شوم.

عفت تجارتچی در سال 1296 در تهران زاده شد. پدرش بازرگان بود: مرد روشنفکری بود و در خصوص پیشرفت های زندگی من نه تنها کارشکنی و بهانه جویی نمی کرد بلکه راهنمای مورد اعتمادم بود.

17 ساله بود که دبیرستان را به انتها رساند: سال 1313 بود که از دبیرستان آزرم دیپلم گرفتم و مدتی در بانک ملی و بعد در کتابخانه دانشکده پزشکی به عنوان مترجم زبان فرانسه مشغول کار شدم، اما از همان کودکی شوق پرواز، آرام و قرارم را گرفته بود.

در خاطراتش ادامه میدهد که در زمان دبیرستان در فیلمی خلبان زنی را دیده و از همان هنگام تصمیم گرفته که او هم به این کار بپردازد.

22 ساله بود که در باشگاه نوبنیاد خلبانی نام نویسی کرد و زودتر از همشاگردی های مرد در آموزش پرواز پیش رفت و شش زن دیگر را به آموزش خلبانی تشویق کرد: در شروع به هریک از ما لباسی دادند که شامل یک کلاه مخصوص، روپوش خلبانی، گوشی تماس با مربی، کمربند پرواز و چتر نجات بود. ناگفته نماند، چون این لباس تا آن موقع فقط برای آقایان تهیه می شد، به تن خانم ها بسیار گشاد و بدقواره بود. به هر حال بعد از دو سه جلسه، لباس هایی به اندازه خود دوختیم و پوشیدیم.

23 ساله بود که برای نخستین بار مستقل پرواز کرد: همان روز (27 آبان 1319) من بهترین لحظه های زندگی ام را سپری می کردم و پشت دیوان حافظ خود به یادگار نوشتم: پرشکوه ترین روز برای یک خلبان روزی است که اولین پرواز آزادش را انجام دهد.

24 ساله بود که نیرو های متفقین در جنگ دوم جهانی، ایران را اشغال کردند و کار او متوقف شد.

29 ساله بود که به نیروی هوایی پیوست و تا پیش از انقلاب 57 به عنوان افسر پرواز به کار ادامه داد که بی مشکل نبود: افراد ناشناس به پدرم تلفن می زدند و به دروغ می گفتند هواپیمای دخترت سقوط نموده است. عفت تجارتچی در 82 سالگی در زادگاهش درگذشت.