آیا حبس کردن نفس خطری ندارد؟ - وبلاگ زیبا

به گزارش وبلاگ زیبا، شما به دلایل گوناگونی ممکن است نفستان را نگهدارید. هنگامی که دارید شنا می کنید، پیش از آنکه یک ساز بادی را بنوازید یا صرفا برای اینکه ببینید تا چه مدتی می توانید نفستان را حبس کنید.

به گزارش همشهری، نگهداشتن نفس برای مدت های طولانی کار سختی است، چرا که بدن به اکسیژن احتیاج دارد و آن را به وسیله تنفس به دست می آورد.

شما برای نفس کشیدن لازم نیست به آن فکر کنید، بدنتان به طور اتوماتیک آن را انجام می دهد. نگهداشتن نفس بر خلاف آن چیزی است بدن برای انجام آن طراحی شده است.

خطرات نگهداشتن طولانی مدت نفس

هنگامی که نفستان را حبس می کنید، اندازه اکسیژن خونتان افت می نماید و بعد از آن اندازه دی اکسید کربن خون بالا می رود، چرا که بدن به وسیله نفس است که این گاز زائد را از بدن خارج می نماید.

افت اندازه اکسیژن خون را در پزشکی هیپوکسی می نامند. پس از یک تا دو دقیقه قرار گرفتن در شرایط هیپوکسی سلول های بدن شما رفتار متفاوتی با شرایط معمول پیدا می نمایند و همه اندام های بدنی تان تحت تاثیر قرار می گیرد.

اگر برای مدتی بیش از حد طولانی نفستان را نگهدارید، ممکن ریتم ضربان قلبتان به حالت نامنظم درآید و در پی آن آسیب به کلیه ها یا کبدتان رخ دهد.

حبس کردن نفس بعلاوه باعث تجمع دی اکسید کربن در بدنتان می گردد که می تواند از سد خونی-مغزی بگذرد و وارد مغزتان گردد. افزایش اندازه دی اکسید کربن مغز را وا می دارد تا تمایل به دم و بازدم (فرودادن هوا و خارج کردن هوا از ریه ها) افزایش دهد.

اگر در این هنگام هنوز نفستان را نگه داشته باشید، ممکن است تشنج کنید، غش کنید و از حال بروید یا حتی به مغزتان آسیب بزنید.

نگهداشتن بیش از حد نفس در زیر آب به خصوص اگر تنها باشید، کار خطرناکی است چرا که ممکن است در هنگامی که هنوز زیر آب هستید، غش کنید یا از حال بروید. این عارضه ممکن است حتی در هنگامی در آب های کم عمق هستید، رخ دهد و به آن بیهوشی در آب کم عمق می گویند.

در چنین شرایطی تمایل ذاتی بدن به نفس کشیدن غلبه می نماید و شما که زیر آب هستید، آب را به درون ریه هایتان خواهید کشید و دچار غرق شدگی می شوید. برای همین است که همواره توصیه می گردد که همراه فرد دیگری شنا کنید، شنا کردن درست را بیاموزید و فقط در جا هایی که نجات غریق وجود دارد، شنا کنید.

چه مدتی می توان بدون خطر نفس را حبس کرد؟

بعضی از افراد، به خصوص آن هایی که بومی منطقه ها کوهستانی هستند، ممکن است بتواند به دلیل ژنتیک شان و زندگی کردن طولانی مدت در ارتفاعات با هوای رقیق تر و فشار اکسیژن پایین تر برای مدت طولانی تر نفس شان را حبس نمایند.

آنالیز ها نشان داده اند که کوه نشینان هیمالایا نسبت به افرادی که در ارتفاعات پایین تر زندگی می نمایند، به نحو متفاوتی به افت اکسیژن واکنش نشان می دهند. این تفاوت ها بیانگر سازگاری بهتر بدن این افراد برای زندگی رد ارتفاعات بالاتر است که هوای رقیق تر و اکسیژن کمتر دارد.

بعضی از افراد قوم باجائو در جزایر اندونزی در جنوب شرق آسبا تا پنج ساعت از روز را در زیر آب در عمق 70 متری می گذرانند، بدون اینکه لباس غواصی یا مخزن اکسیژن داشته باشند.

آنالیز ها نشان داده اند که طحال های این افراد 50 درصد بزرگتر از معمول است. طحال بزرگتر آن ها می تواند اندازه بیشتری سلول های خونی حامل اکسیژن را نسبت به شخص عادی ذخیره کند و به آن ها اجازه نگهداشتن بیشتر نفس را در زیر آب برای گردآوری ماهی، صدف و سایر چیز ها می دهد.

آلکس سگورا وندرل، غواص آزاد اسپانیایی که دارنده رکورد جهانی گینس برای طولانی ترین مدت نگه داشتن نفس به طور ارادی است، در سال 2016 توانست نفسش را برای 24 دقیقه و 3.45 ثانیه نگهدارد

غواصان برای رسیدن به چنین نتیجه ای پیش از آغاز حبس کردن نفسشان برای چندین دقیقه اکسیژن خالص تنفس می نمایند. طولانی ترین مدتی که یک فرد بدون استنتشاق اکسیژن خالص پیش از حبس نفس، توانسته است نفس اش را نگهدارد 11 دقیقه و 34 ثانیه است.

اما اغلب افراد می توانند فقط برای یک تا دو دقیقه نفس شان را بدون خطر نگهدارند. اندازه زمانی که شما می توانید به راحتی و بدون ایجاد خطر نفستان را نگهدارید به شرایط خاص بدنی شما و ژنتیک شما بستگی دارد.

اگر فردی با تجربه در زمینه حبس نفس نیستید، هیچ گاه کوشش نکنید که برای مدتی طولانی تر از 2 دقیقه نفستان را نگهدارید، به خصوص اگر در زیر آب باشید.

آیا نگهداشتن نفس سودمندی هم دارد؟

بعضی از آنالیز های ابتدایی در حیوانات نشان می دهند که نگهداشتن نفس ممکن است به باززایی بافت مغزی آسیب دیده یاری کند.

استفاده از بعضی از تکنیک های تنفسی که بعضی از آن ها شامل نگهداشتن نفس هم هست، ممکن است التهاب را در بدن کاهش دهند.

بعضی از تمرین های تنفسی که شامل نگهداشتن نفس برای چند ثانیه هستند، ممکن است بخشی از یک برنامه منظم ریلکسیشن یا آرامش بخشی باشند. همنین این تمرین ها ممکن است به بهبود سلامت دستگاه قلب و عروق یاری نمایند.